Hiç şüphesiz ki artık köylüsünden kentlisine çok geniş bir alanda internet kullanımı mevcut. Pekala internet, bu dünyadan farklı sanal yapay bir dünya mı? Kesinlikle hayır. O zaman hoyratça tüketilen kelimelere ne demeli? Tam bu noktada özellikle sosyal medya üzerinde, gündemde olan konularla ilgili fikir beyan eden insanlar dozu kaçırıyorlar. Haber sitelerinde, Twitter ‘da, Facebook’da ,Youtube’da kısacası internetin her bir köşesinde küfür ve hakaret edenler neyin peşinde?
Bana göre söyleyecek akıllıca sözleri olmayan ve sinirlerine hakim olamadan yaşayan basit insanların başvurduğu çirkin davranışlar bunlar. Yazanlar, fikir beyan edenler sokaktaki vatandaşın ta kendisi.
Hakaretler ve küfürler sokakta var evet ama ne demişler; "Söz uçar yazı kalır”. İnternete yazılan her şey kalıyor. Ha evet istenmeyen yorumlar gizlenebiliyor veya fikir değişikliğine gidilip silinebiliyor. Ama atlanmaması gereken şey, sokakta en fazla 5-10 kişiyle konuşurken sarf ettiğimiz cümleleri o kadar kişi duyabilirken internette bir anda milyonlara ulaşabiliyoruz.
Twitter bu mecrada birinci sırada. Tanıdık tanımadık herkese bir anda ulaşabilme imkanımız var. Ama özellikle Facebook'da ailemiz ve tanıdığımız kişilerin çoğunluğunu görüyoruz. Ve ben insanların utanmadan sıkılmadan küfür ederek hakaret dolu sözlerle kendi fikrini savunmalarına şaşırıyorum. Hele ki aynı fikirde olduğum insanların bu kötü davranışları gösterdiğini görünce ana fikirden uzaklaşıp insanların bu davranışlarına odaklanıyorum.
Düşünce özgürlüğü elbette var. Ama “ağzına geleni” söylemek de neyin nesi. Efendim yok şu parti başkanına saydırayım yok şu sanatçıya küfür edeyim. Yok onun burası şöyle yok onun yaşamı böyle. Böyle fikir savunulmaz. O zaman aklı başında bir adam seni dikkate almaz. Zaten bana göre dikkate alınacak bir adam da değilsindir. O düşünce yanlış olabilir; düşüncesini, karakterini, davranışını sevmiyor beğenmiyor olabilirsin, ama asla küfür etmek hakaret etmek olmaz.
Bu noktada görev yasakçı zihniyete düşmüyor. Sen o platformları engellesen de yasaklasan da o adam onu yine diyecek. En büyük görev bizlere düşüyor. Böyle bir durumla mı karşılaştık, aynı fikri savunsak da savunmasak da, karşımızdaki kişi kim olursa olsun uyarmak, gerekirse o kişiyi platformdan dışlamak lazım. Bunu toplum refleksine dönüştürmek gerek. Yapılacak en etkili ve anında çözüm bu olur sanırım. Tabii ülkemizde ve dünyada bu yüzden açılan bir çok kişisel dava söz konusu. Dileyen hakkını yasal yollardan alabiliyor. Özellikle göz önündeki insanlar için, binlerce davayı gerektirecek durumlar söz konusu olabilir.
Temelinde ise görev eğitime düşüyor. Otokontrolünü sağlayabilecek eğitimli, kültürlü, basit bir insan gibi, küfre hakarete başvurmayan zeki bir nesle ihtiyaç var. Tabii bu yazdıklarım toplumun belki çoğunluğu değil ama o kadar çok karşılaşır hale geldik ki bu durumlarla insan şaşırmıyor sıkıntı duymuyor değil. Yazmak için konuşmak için önce dil temizliği lazım derim. Yoksa ağzı olan zaten konuşuyor…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder